ZAMAN ZAMAN..

Zaman zaman herkesin başına gelir.

Bu şehri terk etmek istersin ya..

Kaçmak , uzaklaşmak yada kendini bulmak..

Nereye ve hangi zamana bilmeden uzaklaşmak..

Belki baba ocağına, belki çocukluğundaki parka..

Ama gitmek istersin ya..

Bunu her yaşadığımda topladığım çanta varya,

Küçük ama geniş,

Dar ama ağır,

Toplamaktan üşenmediğim o çanta..

Artık bulamadığım o çanta...

Bu şehri terk etmek istediğimde duyduğum koku varya..

O koku,

Baba ocağı kokusu,

Yok yok, sadece babamın kokusu..

Duymaz olduğum koku, var ya..

Sinmiş oğlumun üzerine..

Git gidebilirsen..

Özlediğim baba ocağı varya,

Onun kokusu da ocağıma sinmiş..

Hani kızdığında kaşlarını düşürürdü ya,

Kaşları oğula geçmiş,

Bak bakabilirsen..

Yok öyle alıp başını gitmeler,

Baba ocağı olmuşum,

Ben büyümüşüm,

Ocak sahibi,

Baba olmuşum,

Ama hala burnumun direğinde,

Kokusu..

Sarı Mehmet’in kokusu..

Şahin Ünal

04.12.2012 19:55